27-09-2016

Design museum Gent

Zoals voorspeld genoten we zondagochtend  nog van een stralende zonnetje. Maar in de namiddag trokken de grijze wolken langzaam op. Tijd voor een uitstapje.
“GENT”
De stad waar ik Hannes leerde kennen. Hij studeerde en woonde er enkele jaren.
Voor hem altijd een blij terugzien met de nodige “Wauw , zo veranderd hier ”. En voor mij steeds een stad vol nieuwe ontdekkingen.
Niet ver van de Graslei en het Gravensteen vind je het Design Museum. Waar op dit moment een tentoonstelling van “Bike to the Future” en “Maarten van Seeveren & Co” loopt.
Je vindt er…



Een kring vol klassiekers, de kinderen maakten hun keuze.
Een creatief hoekje centraal in het museum.



Een dochter die zichzelf nog steeds het mooiste stuk aanwezig vindt.


Een bootje van papier.


En een lekker dessertje bij Chocolato (Sint-Michielshelling) achteraf.



26-09-2016

Zandsculpturen 2016

Via de site:" Getest op kinderen". Zijn er vaak oproepen, waarbij ze proefkonijnen zoeken voor een product. Zo wonnen wij vorige maand kaartjes voor het Zandsculpturenfestival (Oostende).





Onverwachts nog een leuke educatieve uitstap met de kindjes. En achteraf nog even op de gocart natuurlijk.


23-09-2016

Bij de politie

De kindjes gingen met de klas op bezoek bij de politie. En mama mocht mee om foto's te maken. Zijn ze niet geweldig die 2.





22-09-2016

Bij ons in het dorp

Staan nu boekenboxen. "GEWELDIG TOCH!". Wij deden er een boek van:" Start to run!" in en een DVD van: "Madmen". Zelf vonden we er nog geen boek. Maar dat is een kwestie van tijd. Als je wekelijks de bib bezoekt is het moeilijk om nog iets extra te vinden.




Is  een geweldig park, waar er veel evenementen worden gehouden. Met een zeer milieu en kindvriendelijk aanbod is. Hier maken de kinderen popjes van nylon sokken met hooi. (Tinga Tinga).

Aanschouw onze creatie. Een vrolijk monster met een jurk aan, in een takkendriehoek.


Maar in ons dorp kan je natuurlijk ook heerlijke ijsjes eten.In" T'Kaffepotje".

19-09-2016

The winner takes it all


The loser standing small


Beside the victory


That's her destiny


Winnen en verliezen, iets wat iedereen moet leren. Bij de ene gaat het wat makkelijker dan bij de andere...


13-09-2016

En nu hup...Vooruit!

Zoals ik reeds eerder berichtte; kreeg ik al vrij snel het verlossende telefoontje met de uitslag van de conisatie. Buiten het feit, dat ik niet in het water mag (wat voor mij een zwemjuf zeer beperkend is). Voel ik me wel redelijk goed. Zoals ik al eerder schreef is een conisatie geen zware ingreep op zich.
Tot eergisteren ik plots hevig begon te bloeden. We waren net onderweg naar een concert, tot ik bij het uitstappen helemaal onder het bloed zat." Meteen naar spoed!" Zei de dokter van wacht.

Daar aangekomen werd er eerst geprobeerd om het bloeden te stelpen met een wiek, tot de volgende ochtend om dan verder te kijken.
Terug thuis merkte ik meteen, dat die wiek haar werk niet deed. Integendeel het bloeden, was alleen maar heviger geworden.
Bleek een losgekomen korstje de boosdoener te zijn. Dichtbranden die handel. Op twee minuten was het klusje geklaard, onder lokale verdoving. Wel twee zeer pijnlijke minuten. Op schaal waar bevallen een tien scoort, was dit toch ook een vette zeven!
Wist de dokter mij na afloop te vertellen dat er mensen zijn, die een gehele Conisatie laten uitvoeren onder lokale verdoving. Onvoorstelbaar!
Na 2 uurtjes rust, kon ik gelukkig het ziekenhuis verlaten.

Nu nog even afwachten op het gesprek van woensdag, waar ik meer info zal krijgen over het verloop van de conisatie en de biopsie ervan.
En RUSTEN!

03-09-2016

De spanning voorbij

Afgelopen dinsdag onderging ik een ingreep om de kwaadaardige cellen uit mijn baarmoederhals te verwijderen . Nadien was het bang afwachten op resultaten.
Gelukkig kreeg ik  gisteren al  het verlossende bericht dat " Alles goed is." Alle cellen zijn gevonden en mee verwijderd.
Ik huilde en huilde (alweer) maar nu van geluk! In mijn leven ben ik nog nooit zo opgelucht geweest. Na al die bange dagen, slapeloze nachten, ... Kon ik eindelijk weer uitademen.
Het is alsof het leven letterlijk stilstond. Ik kon niets meer plannen, wou voortdurend proberen zelfcontrole te krijgen over alles.Voor heel mijn agenda stond plots een vraagteken,...
Maar aan dezelfde snelheid als de wereld een paar weken geleden stopte met draaien, draait de aarde dan plots terug rond.

De hele situatie heeft me veranderd, ik heb mezelf op een heel andere manier leren kennen. Ik die vroeger altijd positief was, nooit bang, werd plots super bang, mijn leven werd beheerst door angst. Een angst die zo groot is dat je voor niets anders nog bang bent. Ik ontdekte hoe onverschillig ik met dingen omging sinds ik het nieuws kreeg. Alle zorgen van vroeger werden zo banaal.
De plotse instelling waarmee ik de helft van onze inboedel buiten zwierde, de boeken over kanker die ik verslond, de uitstapjes die ik deed omdat ze anders misschien nooit meer zouden gebeuren,... Ik stond op en ging slapen met angst.
Maar nu niet meer. We gaan er terug voor! Het leven, Hannes, de kindjes, mijn werk,...
De angst voor terugkeer zal er de komende jaren zeker wel zijn. Het granaatappelsap, de knoflook, Kurkuma en de groene thee blijven waarschijnlijk zeer lang bovenaan de voedingslijst staan. Zeker bij de extra controle de eerste jaren.
Op mijn goede oude dag, lees ik dit berichtje nog eens. Denk ik terug op het grote geluk  dat ik had, het lot dat ik ook zelf in handen had door tijdig op controle te gaan. Ben ik dankbaar voor de medische vooruitgang. En de operatie die een succes was zonder terugval binnen de 6 maand natuurlijk.
Wat me het meest positief bij blijft: de massale steun die ik kreeg van vrienden en thuis. Het is moeilijk om zo iets te delen. Schrijf je dit op Facebook of niet? Hoe gaan de mensen je hierna bekijken? Maar zoals ik eerder schreef :mijn angst zat bij mijn gezondheid. Achteraf ben ik blij dat ik het heb durven delen. Het heeft me veel kracht gegeven om erover te kunnen praten.
Ik ben echt een geluksvogel en ik besef het vandaag nog meer dan ooit!

Ensorhuis Oostende