03-09-2016

De spanning voorbij

Afgelopen dinsdag onderging ik een ingreep om de kwaadaardige cellen uit mijn baarmoederhals te verwijderen . Nadien was het bang afwachten op resultaten.
Gelukkig kreeg ik  gisteren al  het verlossende bericht dat " Alles goed is." Alle cellen zijn gevonden en mee verwijderd.
Ik huilde en huilde (alweer) maar nu van geluk! In mijn leven ben ik nog nooit zo opgelucht geweest. Na al die bange dagen, slapeloze nachten, ... Kon ik eindelijk weer uitademen.
Het is alsof het leven letterlijk stilstond. Ik kon niets meer plannen, wou voortdurend proberen zelfcontrole te krijgen over alles.Voor heel mijn agenda stond plots een vraagteken,...
Maar aan dezelfde snelheid als de wereld een paar weken geleden stopte met draaien, draait de aarde dan plots terug rond.

De hele situatie heeft me veranderd, ik heb mezelf op een heel andere manier leren kennen. Ik die vroeger altijd positief was, nooit bang, werd plots super bang, mijn leven werd beheerst door angst. Een angst die zo groot is dat je voor niets anders nog bang bent. Ik ontdekte hoe onverschillig ik met dingen omging sinds ik het nieuws kreeg. Alle zorgen van vroeger werden zo banaal.
De plotse instelling waarmee ik de helft van onze inboedel buiten zwierde, de boeken over kanker die ik verslond, de uitstapjes die ik deed omdat ze anders misschien nooit meer zouden gebeuren,... Ik stond op en ging slapen met angst.
Maar nu niet meer. We gaan er terug voor! Het leven, Hannes, de kindjes, mijn werk,...
De angst voor terugkeer zal er de komende jaren zeker wel zijn. Het granaatappelsap, de knoflook, Kurkuma en de groene thee blijven waarschijnlijk zeer lang bovenaan de voedingslijst staan. Zeker bij de extra controle de eerste jaren.
Op mijn goede oude dag, lees ik dit berichtje nog eens. Denk ik terug op het grote geluk  dat ik had, het lot dat ik ook zelf in handen had door tijdig op controle te gaan. Ben ik dankbaar voor de medische vooruitgang. En de operatie die een succes was zonder terugval binnen de 6 maand natuurlijk.
Wat me het meest positief bij blijft: de massale steun die ik kreeg van vrienden en thuis. Het is moeilijk om zo iets te delen. Schrijf je dit op Facebook of niet? Hoe gaan de mensen je hierna bekijken? Maar zoals ik eerder schreef :mijn angst zat bij mijn gezondheid. Achteraf ben ik blij dat ik het heb durven delen. Het heeft me veel kracht gegeven om erover te kunnen praten.
Ik ben echt een geluksvogel en ik besef het vandaag nog meer dan ooit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ensorhuis Oostende